De vuilnisbelt himself!

Vandaag, 27 oktober, is het een week geleden dat iedereen zijn vuilnis moest gaan bewaren. Alleen het organische hoefde je niet te bewaren, gelukkig.
Aangezien duurzaamheid het thema van dit blok is kregen we daar eerst een presentatie over. Ik vind dit echt een super gaaf onderwerp omdat daarin nog zoveel verbetert kan worden en het doel is om de wereld te verbeteren. Zodat onze klein kinderen nog steeds naar de sneeuw kunnen om te gaan snowboarden! In plaats van dat de wereld een sauna is geworden en de sneeuw gesmolten.
Daarna gingen we met ons afval aan de slag. Die spullen heb jij zelf verzamelt dus stralen ook iets uit dat bij jou hoort. Daarom moesten we iets bouwen wat op de een of andere manier 'jou' uitstraalt.

In het dagelijks leven wil ik eigenlijk allemaal verschillende dingen tegelijk doen, waardoor ik soms de structuur een beetje uit het oog verlies. Daarom heb ik verschillende voorwerpen bij elkaar geplakt zonder stuctuur. Echter in de plastic zakjes zitten ook nog voorwerpen. Dat betekent dat er enigzins een beperkte chaos is binnen de dingen die ik echt doe.

Nadat iedereen zijn werk had afgebroken moest het in het auditorium op een hoop gegooit worden.

En aanvallen maar. In groepen moesten we afval bij elkaar verzamelen dat bij elkaar hoorde en daar een werk van maken.

Onze verzameling: drinkvitamines. Onderaan veel suikers, dus alsnog ongezond en aan het eind aan het platond de minderste suikers.

Fantasie, 13 oktober

Vandaag bleven we op de homebase. We moesten na aanleiding van een woord een verbeelding maken. Wij kregen het woord 'fantasie'.
Eerst zijn we in school opzoek gegaan naar woorden die door de fantasie van mensen zijn geplaatst. Die woorden hebben we verzamelt en met onze eigen fantasie een nieuwe zin gemaakt.

Oftewel:

Met dit gegeven zijn we naar Leidsche Rijn gegaan om hier een verbeelding van te maken. Het resultaat check je hieronder. Naar mijn idee best wel goed gelukt. Van woorden naar beelden.

Dagje Amsterdam, 6 oktober

Heerlijk een dagje rondslenteren in Amsterdam. We begonnen onze musea-tocht in het Stedelijk Museum. Dit vond ik echt een heel gaaf museum! Moderne kunst in een oud gebouw, dat vind ik een mooi contrast. Al moet ik zeggen dat het museum me niet opgevallen was toen we uit de tram stapten. De ingang vond ik nogal gesloten. Gelukkig was de inhoud van het museum (ook al was het maar een kleine hoeveelheid; veel ruimten waren nog leeg) overtreffend.

Entrance

Gaaf!!

Colourfull

Hoe verzin je het?!

Nederlands gemiddelde lengte

Wat een werk al dat zand!

De maquette voor de aanbouw van het stedelijk museum was ook te bewonderen. De nieuwe ingang is een stuk meer uitnodigend. Doordat het uit veel glas bestaat krijg je al een preview van de collectie. Dat zal wel een extra stimulans geven om naar binnen te gaan. Ook omdat het gebouw opvalt in de omgeven zal het mensen nieuwsgierig maken om naar binnen te gaan. De collectie wordt dan door het gebouw ondersteund. Immers beide zijn modern!

Niet echt uitnodigend toch?

See through

Dan weer terug met de tram naar de Dam. De Nieuwe Kerk in. Krijn de Koning had daar een installatie gemaakt van 5 meter hoog.

Van een kerk ben je ruimtelijkheid gewend. Maar deze was totaal verloren gegaan aan de installatie. Ik ben heel erg benieuwd wat het idee van Krijn achter zijn werk is. Maar het was in ieder geval wel interessant. Want als je op 5 meter hoogte liep was het niet enkel de vloer en zijn werk wat je zag maar ook delen van het interieur van de kerk. Heel apart om zoiets vanaf een andere kant te zien. Als je in het werk van de Koning stond zag je de stellage en het interieur van de kerk in het donker.

Al met al dus een onwennige omgeving.

Vanaf het Centraal Station gingen we met het pontje over het IJ om naar Beeld Hal Werk te gaan. Dat was eens even wat anders dan een keurig museum. Het overeenkomstige van de objecten was dat ze alleen gemaakt zijn van materiaal waar ook andere dingen van gemaakt zouden kunnen worden. Ik vond het een mooi geheel. Heel interessant hoe mensen materialen weten te gebruiken. Dat zou ik zelf ook kunnen doen. Dat voelt namelijk als een soort recyclen, en dat voelt goed.

29 september: Kröller Müller

Dit was mijn tweede bezoekje aan het museum en de beeldentuin. Gelukkig was het weer een stuk beter. In de zon lopen is aangenamer dan tussen de regenbuien door. Maar vooralsnog is dit niet de soort kunst waar ik van onderste boven ben. De kunst die je ziet is mooi om te zien (overigens niet alles is even mooi of interessant) maar is mis de verhalen er achter. Het staat allemaal heel ver van mij vandaan.

Waarom heeft de kunstenaar dat gedaan? Wat was zijn idee erachter? Omdat dit soort vragen voor mij onbeantwoord blijven zal ik niet snel nog een keer er heen gaan.

Rietveld paviljoen

Kunstspeeltuin

Remember us!

Hoe kan dat nou?